Η ιστορία της Πατητής Τσιμεντοκονίας στην Ελλάδα ξεκινάει από παλιά, όταν στα νησιά των Κυκλάδων αλλά και σε άλλες περιοχές της χώρας μας μάστορες με μεράκι έστρωναν με αυτή φιλόξενα καθιστικά, χαγιάτια και αυλές. Η πατητή, για πολλές δεκαετίες στο παρελθόν, αποτέλεσε βασική πρώτη ύλη κατασκευών δημιουργώντας στέρνες αποθήκευσης νερού, πατητήρια μούστου και πλήθος άλλων χρηστικών αλλά και διακοσμητικών εφαρμογών, όπως δάπεδα, τοιχοποιίες, «έπιπλα» -κρεβάτια, πολυθρόνες, τραπέζια κ.ά.-που χαρακτήρισαν την αρχιτεκτονική και διαμόρφωσαν το οικιστικό τοπίο, ιδιαίτερα των νησιώτικων περιοχών της χώρας.  Τα έργα που δημιούργησε η Πατητή Τσιμεντοκονία διακρίθηκαν για την αντοχή τους στο χρόνο, την απλότητα, την ομορφιά τους και τη λειτουργικότητά τους.

Έως και σήμερα θαυμάζουμε τα έργα της Πατητής, έργα που η γέννησή τους χάνεται στο βάθος του χρόνου και που μέχρι και σήμερα αποτελούν αντικείμενο θαυμασμού και σπουδαία δείγματα λαϊκής αρχιτεκτονικής.Όπως φαίνεται, η αρχιτεκτονική και διακοσμητική παρουσία της τεχνοτροπίας με Πατητή Τσιμεντοκονία έχει μέλλον καθώς τα “δείγματα γραφής” των εφαρμογών του υλικού, τόσο λειτουργικά όσο και αισθητικά, έχουν κερδίσει τεχνίτες, διακοσμητές, μηχανικούς και βέβαια τους ιδιοκτήτες και επισκέπτες των χώρων που το υλικό δίνει το στίγμα του.